Шляхі інтэнсіфікацыі сельскагаспадарчай вытворчасці ў Беларусі на мяжы XIX-XX стст.: (па матэрыялах перыядычнага друку)

Abstract

Даследуецца дзейнасць сельскагаспадарчых таварыстваў па інтэнсіфікацыі вытворчасці ў галінах аграноміі, жывёлагадоўлі, конегадоўлі, садоўніцтва; паляпшэнні быту сельскага насельніцтва ў Беларусі ў канцы XIX – пачатку XX ст. Вывучаны прапановы па развіцці ўзроўню гаспадарання ў Беларусі на прыкладзе дзейнасці Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі. Паказана прагрэсіўнае ўздзеянне вопытных агранамічных устаноў: станцый, палёў і даследчых гаспадарак. Прааналізавана грамадская думка пра перавагу развіцця вопытных ферм, дэманстратыўных устаноў і гаспадарак, вынікі працы якіх мелі прыкладное значэнне. На прыкладзе працы Мар’іна-Горскай сельскагаспадарчай школы разгледжана роля ўстаноў падобнага тыпу як цэнтраў наватарства для сялянскіх і памешчыцкіх сельскіх гаспадарак пэўнай мясцовасці. Асаблівая ўвага нададзена правядзенню сельскагаспадарчай і саматужна-прамысловай выставы ў Мінску ў 1901 г., якая стала паказчыкам дасягненняў у сельскай гаспадарцы і фактарам укаранення інтэнсіўных метадаў у сельскагаспадарчую вытворчасць беларускіх губерняў. Исследуется деятельность сельскохозяйственных товариществ по интенсификации производства в отраслях агрономии, животноводства, коневодства, садоводства; улучшению быта сельского населения в Беларуси в конце XIX – начале XX в. Изучены предложения по развитию уровня хозяйствования в Беларуси на примере деятельности Минского общества сельского хозяйства. Показано прогрессивное воздействие опытных агрономических учреждений: станций, полей и исследовательских хозяйств. Проанализировано общественное мнение о предпочтении развития опытных ферм, демонстративных учреждений и хозяйств, результаты работы которых имели прикладное значение. На примере работы Марьино-Горской сельскохозяйственной школы рассмотрена роль учреждений подобного типа как центров новаторства для крестьянских и помещичьих сельских хозяйств определенной местности. Особое внимание уделено проведению сельскохозяйственной и кустарно-промышленной выставки в Минске в 1901 г., являвшейся показателем достижений в сельском хозяйстве и фактором внедрения интенсивных методов в сельскохозяйственное производство белорусских губерний. This article explores the activities of agricultural communities for development of intensification in the fields of agronomy, animal farming, horse breeding, gardening and for improvement of farmers’ living in Belarus in the late XIX and early XX centuries. The author studied the proposals for development of the level of husbandry in Belarus on the example of activities of Minsk Agricultural Society. The article reveals the progressive influence of the activity of agronomic practice institutions: stations, fields and research farms. It analyzes the public opinion on the preference of developing experimental farms, demonstrative institutions and farms, the results of which had practical importance. The example of Marjino-Gorskaya Agricultural School displays the role of agricultural schools as innovation centers for peasant and landlord farms on a particular territory. The author explored the realization of the agricultural and handicraft exhibition in Minsk in 1901 which was the indicator of progress in agriculture and a factor of introduction of intensive methods of farming into agricultural production in Belarusian provinces.