Дзейнасць Мінскага аддзела Беларускага таварыства дапамогі пацярпелым ад вайны (1915–1917 гг.)

Abstract

Першая сусветная вайна прывяла да карэнных пераўтварэнняў у сферы дабрачыннасці ў Расійскай імперыі. З’яўленне вялікай колькасці бежанцаў і разбурэнні ад ваенных дзеянняў у заходніх губернях прымусілі царскі ўрад даць дазвол на дзейнасць шматлікіх недзяржаўных нацыянальных дабрачынных арганізацый, сярод якіх з’явілася і Беларускае таварыства дапамогі пацярпелым ад вайны (БТДПВ). Адным з найбуйнейшых аддзелаў таварыства стаў Мінскі аддзел, які пасля нямецкай акупацыі Вільні ў верасні 1915 г. стаў фактычна галоўным кіруючым органам таварыства на неакупаванай тэрыторыі беларускіх губерняў. Дабрачынная, грамадская і культурна-адукацыйная дзейнасць Мінскага аддзела БТДПВ аказала значны ўплыў на развіццё беларускага нацыянальнага руху і стварэнне сеткі ўстаноў сацыяльнай дапамогі для пацярпелага насельніцтва ў Мінску.